Özgüvenli Çocuk Yetiştirmek

Özgüven bir kişinin hayatta sahip olması gereken en önemli unsurların başında geliyor. Her anne - baba çocuğunun öz güven sahibi olmasını istiyor. Peki bunun için ne yapmalı? Yanıtını bu yazıda ELELE Çocuk ve Aile Psikolojik Danışmanlık Gelişim ve Eğitim Merkezi Psikolog ve Özel Eğitim Uzmanı Bihter Mutlu Gencer yanıtlıyor.

Özgüven nedir?

Özsaygı; kendini sevme; kendiyle barışık olma; psikolojik olgunluk, yani duygusal farkındalık/içgörü sahibi olma; basit ve yalın olabilme; kendini doğal olarak iyi ve yeterli hissetme, böylece hayatın zorlukları karşısında yıkılmak yerine sağlıklı çözümler üretebilme ;kendini güçlü ve güçsüz yanlarıyla kabul edebilme, eleştirilere açık olabilme; insanın yalnızlıkla kolaylıkla başa çıkabilmesi, tek başınayken de rahat ve huzurlu olabilmesi; düşünce ve duygularından rahatlıkla ve utanç duymadan söz edebilme; sağlıklı karar verebilme; karar ve düşüncelerine inandığı için bunları karşısındakine sağlıklı iletişim yollarıyla aktarabilme şeklinde açıklanabilir.

Özgüven ne değildir?

Özgüven sonsuz bir özgürlük duygusu değildir; kişinin "kendimi seviyorum" diye sınırlarını bilmeden hep kendi ihtiyaçlarını düşünerek hareket etmesi değildir. Kişinin bazı geliştirdiği sosyal beceriler sayesinde sosyal ortamlarda şişmiş bir ego ile çok rahatmış gibi davranması ama aslında derinlere bakıldığında sürekli bir iç huzursuzluğu yaşaması değildir. Kendi aksini suda gören Narsisa'nın kendine aşık olmaktan başka seçeneği yoktu. Belki de ancak böyle kapatabilirdi ruhunda açılmış olan yaraları...

Peki nasıl oluşuyor bu ruhsal yaralanma?

Şu şekilde sınıflandırabiliriz.

Bebeklik döneminde annenin bebeğin fiziksel ve ruhsal ihtiyaçlarını yeterli şekilde karşılayamaması sonucu bebeğin dünyayı anlamlandıramaması sonucu oluşabilir.
Ebeveynleri tarafından sürekli eleştirilen, müdahale edilen çocukta "utanç" duygusu gelişir. Hep bir şeyleri yanlış yapacakmış, yanlış bir şey söyleyecekmiş korkusu, zaten doğuştan "hatalıymış" duygusu gelir içine yerleşir.
Ayrıca anne babası tarafından hep bir kalıba sokulmaya çalışılmış bir çocuk yetişkin olduğunda da hep karşısındakini memnun etmeye yönelik tavır ve tutumlar geliştirir.

ANNELER GÜNÜ

BU ANNELER GÜNÜ BENİM İÇİN ÇOK FARKLI GEÇTİ.EVET BENİM KIZIM 1 YAŞINI GEÇTİĞİ İÇİN BU İKİNCİ ANNELER GÜNÜMDÜ.FAKAT BENİM DUYGULARIM BU İLK ANNELER GÜNÜMMÜŞ GİBİ HİSSETTİRDİ.
BEN ANNELERİN NEDEN VAZGEÇİLMEZ OLDUĞUNU VE ÇOCUKLARINI NEDEN ÇOOOK SEVDİKLERİNİ ÇOK İYİ ANLADIM.
BİR ÇOCUĞU BÜYÜTMEK ÖYLE YOĞUN BİR EMEK GEREKTİRİYOR ,ÖYLE ÇOK FEDAKARLIKLAR YAPMANIZ GEREKİYOR Kİ. SONRA KARŞINIZDAKİ SİZİN YOĞUN ÇABALARINIZLA YOĞURDUĞUNUZ VARLIK HALİNE GELİYOR. DOLAYISIYLA O SİZİN VAZGEÇİLMEZİNİZ OLUYOR.EĞER BABA DA SİZİNLE BİRLİKTE ÇOK ZAMAN HARCIYORSA YETİŞTİRİLEN VARLIĞA O DA SİZİN GİBİ HİSSEDİYOR.ANNE KARNINDAKİ TANIŞIKLIK BİZİ BABALARIN 9 AYA ÖNÜNE GEÇİRİYOR.BUNU KABUL EDİYORUM AMA BEN ÇOK İNANAMIYORUM İÇGÜDÜSEL BİRŞEY OLDUĞUNA ANNELİĞİN.

ŞİMDİ BÜTÜN ANNELER YOOOK BU NASIL DÜŞÜNCE BİÇİMİ BÖYLE ŞEY OLMAAAZ.
YA DA BEN ÇOK SÜPERİM İLK HİSSETİĞİM ANDA BEBEĞİMİ İÇİMDEN BİRŞEYLER KOPTU ,SEN NASIL BÖYLE DÜŞÜNÜRSÜN VS... VS... DİYE AHKAM KESECEKLER.
BEN HAZIRIM BU TEPKİLERE VE DE ALIŞIĞIM.

CANIM KIZIM,VARLIĞIN İÇİN ALLAHA ŞÜKÜRLER EDİYORUM.BENİM BAŞKA BİR YANIMI KEŞFETMEMİ SAĞLADIN VE ANNEMİN KIYMETİNİ DAHA FAZLA ANLAMAMA YARDIMCI OLDUN.
SENİ SEVİYORUM,ÇOOOK MUTLU OLMANI DİLİYORUM.

TÜM ANNELERİN ,BEBEĞİ OLMAYIP ANNE GİBİ BİR VARLIĞA EMEK HARCAYANLARIN DEĞER KAZANDIĞI BİR TOPLUMA SAHİP OLMAYI DİLİYORUM.